Lieve Paris, wat heeft dat meisje allemaal wel niet meegemaakt in haar leven. En wat is het dan knap waar ze nu staat. Want ze is van ver gekomen. In het begin konden we haar amper aanraken, zo bang was ze. Zeker als we in de buurt van haar nek kwamen. Wat is er met haar gebeurd? We weten het niet. Misschien hebben ze geprobeerd haar op te hangen, misschien heeft ze lange tijd aan een korte ketting geleefd. De vrijwilligers in het asiel gaan heel voorzichtig met haar te werk. En met effect want ze kan menselijke aanhaling ondertussen steeds meer waarderen, hetzij voorzichtig. Ze is er dus nog lang niet en de kans bestaat ook zeker dat, als ze geadopteerd wordt, ze weer een stapje terug zal doen. Maar als jij haar alle geduld en tijd geeft, net zoals de vrijwilligers in het asiel, dan weten we zeker dat ze ook jou als iets positiefs gaat zien.
We plaatsen Paris het liefst als hond alleen, we merken dat ze moeite heeft met het verdelen van aandacht en dan is er van haar uit enige jaloezie in het spel. Met reuen in het asiel kan ze beter overweg dan met teefjes.
De vrijwilligers leren haar nu ook wandelen aan een tuigje en ze ontspant steeds meer tijdens een wandeling. Ze omschrijven Paris als een sociale liefdevolle hond. Ze toont veel genegenheid is speels en intelligent. En dat laatste is fijn want dat betekent dat ze open staat voor het leren van dingen, op het moment dat ze zich veilig voelt.
Voor Paris is voorspelbaarheid erg belangrijk. Dat betekent ritme, regelmaat en structuur. Ben jij het adoptiegezin die haar dat kan geven? Ben jij het adoptiegezin dat haar de tijd geeft om te wennen aan haar nieuwe leven? Zoek jij een lieve huisgenoot? Neem dan gerust contact met ons op, we vertellen je graag meer over Paris.