Ongeveer 8 jaar geleden kwam ik bij toeval een advertentie tegen: gastgezinnen gezocht. Voor Spaanse honden. Bestaat dat dan..hoe wie wat waar?? Na informatie te hebben gezocht en kennis gemaakt te hebben met desbetreffende organisatie ontvingen wij de huisbezoeker. Na een maand mochten wij onze eerste opvanger ophalen. 8 hondjes later besloten wij te stoppen bij deze organisatie vanwege de communicatie met hun bestuur. Wel hadden we geleerd hoe om te gaan met een rescue hond en daarbij de veiligheidsmaatregelen. Opvanger 9 kwam van Gran Canaria. Deze hond hebben wij maarliefst een half jaar gehad, hij heeft ons echt alle facetten laten zien van opvang, een tere beschadigde ziel met een loodzware rugzak aan nare ervaringen.
Eenmaal verhuisd waren we toe aan een eigen hond. Deze adopteerde wij heel bewust uit een gastgezin, met daarbij een " handleiding". We werden "ouders" van Mirón.
Jaarlijks bezoeken wij een asiel in Spanje waar wij pups hebben opgevangen. Wij wilden wel eens weten hoe en wat in rescue land. Soms is de schrik zo groot als je hoort wat de honden hebben meegemaakt, soms is de verbazing zo groot hoe snel ze herstellen, soms is de blijdschap zo groot als ze hun gouden mandje vinden( al dan niet via een gastgezin).
Ik ben al een tijdje huisbezoeker voor Dogateers. En nu ben ik heel rustig aan aan het instromen in het team bemiddeling.