18 juni 2024
Op 9 december 2020 kwam onze eerste galgo Djemma (Peggy) met het vliegtuig naar Nederland. Jifke van Popering, van de stichting Dogateers United, was aanwezig voor de overdracht. Tjonge, wat een spannende gebeurtenis. Maar Jifke had de volledige controle. Uit de bench halen, schoonmaken, jas aan want het was koud. Dubbel aanlijnen, eten geven. Zo’n goede zorg.
Daarna ging Djemma met ons mee. In de auto lekker tegen me aan. Bij thuiskomst eerst kennismaken met Kiki, onze chihuahua. De eerste twee nachten waren moeilijk. Djemma raakte volledig in paniek van een bench. Bench de deur uit en Djemma in een heerlijke mand mee naar de slaapkamer. Probleem opgelost De volgende dagen rustig wennen aan de katten.
Uiteindelijk na een week of twee begon Djemma zich volledig thuis te voelen en ontwikkelde zich tot een zeer lieve, betrouwbare en rustige stabiele galgo.
Helaas werd ze ziek. DCM, een hartziekte. Dat was schrikken.
De stichting heeft ons toen goed begeleid met advies en geholpen met een financiële ondersteuning voor medicatie en onderzoeken. Hier hadden ze een veiling voor georganiseerd.
Djemma’s prognose was nog een jaar. Maar de medicatie sloeg zo goed aan dat wij nauwelijks iets merkten van haar kwaal. Ze was zo levendig.
We durfden het wel aan om een maatje voor haar te nemen.
Ik ben huisbezoeker voor de stichting en ik kreeg het verzoek voor een huisbezoek voor Iñaki. Deze galgo zat bij Jifke in opvang. De toekomstige adoptanten bleken op een zolderverdieping te wonen. Ik keurde dat af en zei toen, dan nemen we hem zelf. Jifke noemde hem altijd liefkozend George. Bij ons werd het Sjors.
Djemma en Sjors
onze kinderen. Wat hadden ze het fijn samen. Kiki de chihuahua was een beetje de diva, maar de galgo’s hadden daar geen moeite mee. De katten werden volledig genegeerd hoorden bij het meubilair.
Op 6 februari 2024, ruim drie jaar later, werd Djemma’s hart heel slecht. De volgende dag gaf ze het op en heeft de dierenarts haar in laten slapen. Sjors hebben we overal bij betrokken. Maar Sjors was zo verdrietig ( wij ook natuurlijk, ons kind was dood) Sjors werd ziek van verdriet.
Na twee maanden hebben we besloten om voor Sjors weer een maatje te zoeken.
In goed overleg met de stichting kwamen we bij Alonso ( Armani). Een zelfde ziel met hetzelfde gevoelige karakter als Sjors. En het wonder gebeurde. Vanaf dag één werden ze vrienden/maatjes. Sjors leefde helemaal op.
Dankzij de juiste begeleiding, heel goed luisteren naar ons en heel veel kennis van de karakters van de adoptie honden, heeft de stichting de juiste match voor Sjors gevonden.. Onze ervaring met stichting Dogateers United is in één woord, geweldig. Zij hebben zoveel liefde en kennis van en over de honden. Zij doen naast het zoeken naar adoptanten ook heel veel aan begeleiding en nazorg.
Wij hebben in Jifke een vriendin voor het leven gevonden.
In juni zijn wij een midweekje in vakantiehuis Peelhoven in Venhorst geweest.
Jifke woont in die plaats en kwam gezellig op de koffie. Even haar neus in onze honden steken
Alonso kwam met een behoorlijk vies gebit uit Spanje. Jifke heeft op ons vakantieadres Alfonso’s gebit zo mooi schoon gekregen, dat een dierenartsbezoek niet meer nodig is. Ook dat is nazorg.
Jifke en de andere vrijwilligers van de stichting zijn Toppers